Jeśli chodzi o naukę języka polskiego, istnieją dwie kategorie uczniów: ci, którzy uważają, że jest to łatwe, „jak ukraiński, tylko trochę inaczej”, oraz ci, którzy uważają, że nauka tego języka jest najtrudniejszym zadaniem w ich życiu. Prawda, jak zawsze, leży gdzieś pośrodku. Spróbujmy wspólnie to rozgryźć.
Jakie są osobliwości nauki języka polskiego?
Dobrą wiadomością jest to, że ponieważ język polski należy do grupy języków słowiańskich, rodzimym użytkownikom tych języków (w tym Ukraińcom) będzie znacznie łatwiej go opanować niż, powiedzmy, tym, którzy od dzieciństwa posługują się językiem angielskim, niemieckim, francuskim lub włoskim. Podobieństwo składu leksykalnego języka polskiego i ukraińskiego wynosi ponad połowę, co znacznie ułatwia proces nauki. Ponadto języki te wpływały na siebie przez wiele stuleci, co jest najbardziej widoczne w zapożyczeniach: przenoszeniu i adaptacji słów z języka polskiego na ukraiński i odwrotnie. Tak więc proces nauki nie będzie tak trudny, jak w przypadku nauki, na przykład, języka arabskiego lub chińskiego.
Co mają ze sobą wspólnego?
Ponieważ słownictwo jest podobne, nauka nowych polskich słów nie będzie dużym problemem. Zacznijmy od liczebników, które zawsze budzą mieszane emocje podczas nauki języka obcego. „Jeden” to jeden, »dwa« to dwa, »trzy« to trzy, a »cztery« to cztery. Czy nie uderza Cię to podobieństwo? A to dopiero początek!
A co ze słowami grzecznościowymi, których używamy na co dzień? Zwrot „dzień dobry” po polsku brzmi jak „dobry dzień”, „dziękuję” - „dziękuję”, „proszę” - „proszę”, „przepraszam” - „przepraszam”.
Porozmawiajmy o jedzeniu i tu znowu mamy szczęście. Chleb to chleb, mięso to mięso, a ser to ser. Łatwe do zapamiętania, prawda? Istnieją setki podobnych słów, z których większość prawdopodobnie już znasz, więc musisz tylko skupić się na wymowie.
Jeśli chodzi o gramatykę, tutaj również jest wiele wspólnego. W szczególności swobodna kolejność słów w zdaniu znacznie ułatwia naukę, ponieważ nie trzeba pamiętać o tabelach i formułach, tak jak w języku angielskim. Rzeczowniki w języku polskim również zgadzają się pod względem rodzaju, liczby i przypadku, ale rozumiesz tę zasadę dzięki swojemu językowi ojczystemu, więc nie będziesz mieć żadnych problemów. W języku polskim nie ma przedimków i można bezpiecznie pominąć zaimki osobowe, podobnie jak w języku ukraińskim. Te wspólne cechy sprawiają, że nauka jest łatwa, szybka i przyjemna.
Gdzie ukryte są różnice?
Pomimo tego, co nas łączy, nasze języki nie są tak identyczne, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Gdzie więc dokładnie kryją się różnice i jakie wyzwania stawiają one przed Ukraińcami w procesie nauki języka polskiego?
Pierwszą poważną przeszkodą jest forma zapisu. Tak, to właśnie w tym przypadku nauka języka polskiego może stać się prawdziwym ćwiczeniem dla mózgu. Ukraińcy używają cyrylicy, podczas gdy Polacy używają alfabetu łacińskiego. Może to powodować pewne trudności w procesie opanowania umiejętności pisania i czytania.
Kolejną różnicą jest akcent. W polskich słowach akcent prawie zawsze pada na przedostatnią sylabę, co sprawia, że wymowa różni się od ukraińskiej, gdzie akcent nie jest stały. Dyftongi nosowe - ę, ą - również mogą sprawiać spore problemy. Wymawianie ich nie jest łatwe, ale przy ciągłej praktyce i wytrwałości, odniesiesz sukces.
A teraz uwaga, prawdziwe pułapki! Niektóre słowa brzmią tak samo, ale mają inne znaczenie. Uważna i sumienna nauka języka polskiego pomoże ci uniknąć tego leksykalnego zamieszania. Na przykład polskie słowo „kit” jest spółgłoskowe z ukraińskim słowem „kot”, ale jest tłumaczone jako „kit”. Podobnie jest ze słowem „dywan”, które oznacza „dywan”, a nie „sofę”, jak mogłoby się błędnie wydawać. Z kolei tak znane słowo jak „filiżanka” oznacza po polsku „czaszkę”. Bądź ostrożny i zwracaj uwagę na takie drobiazgi podczas nauki języka obcego.
Ucz się dobrze!
Tak więc, nauka polskiego wiąże się z pewnymi wyzwaniami, ale nie pozwól, aby Cię to przestraszyło! Każda różnica to nowa szansa na poszerzenie swoich językowych horyzontów. Nawiasem mówiąc, w demokratycznej szkole UP dla nastolatków zajęcia prowadzone są w języku ukraińskim, polskim i angielskim. Na każdym etapie nauki możesz liczyć na wsparcie native speakerów tych trzech języków. Skorzystaj z możliwości opanowania kilku języków obcych jednocześnie, a także otrzymaj wysokiej jakości edukację, która wykracza daleko poza standardowy program szkolny!
